Topographical Study of Ancient Cos: New Data from the Western District

Νέες έρευνες νοτίως των Δυτικών Λουτρών στην Κω οδήγησαν σε μια επανεξέταση των καταλοίπων που είχαν έρθει στο φως μεταξύ 1936 και 1940. Η περιοχή καταλαμβάνεται από κτίσματα αποδιδόμενα σε σειρά οικοδομικών φάσεων από την ελληνιστική έως τη βυζαντινή περίοδο. Ειδικότερα τα ελληνιστικά και ρωμαϊκά αυτοκρατορικά κατάλοιπα που είχαν αρχικά ερμηνευθεί ως ιδιωτικές κατοικίες μπορούν τώρα να ερμηνευθούν διαφορετικά. Μεταξύ άλλων, η ταύτιση μιας ελληνιστικής δωρικής στοάς, η οποία σχετίζεται με ένα μεγάλο κτίριο που οδηγεί σε αύλειο χώρο, και η παρουσία ναού στα βόρεια, κοντά στην πλατεία, οδηγούν στο συμπέρασμα πως όλες αυτές οι κατασκευές μπορούν να αποδοθούν σε ένα ελληνιστικό ιερό κοντά στο σημείο εισόδου του cardo (διασταύρωση βασικών οδικών αξόνων της πόλης) στην πλατεία, συνιστώντας έτσι το αντιστάθμισμα της Αγοράς, στενά συνδεδεμένης με τα αθλητικά και αγωνιστικά συμπλέγματα στο δυτικό τομέα της πόλης. Κατά την αυτοκρατορική περίοδο το σύμπλεγμα τροποποιήθηκε, αν και διατήρησε τις λειτουργίες του. Γύρω στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ. η πλατεία μεταμορφώθηκε σε δρόμο με κιονοστοιχίες, επιβάλλοντας τη διακοπή του cardo και την παρέκκλιση της αμαξιτής οδού από το cardo προς νοτιοδυτικά, παρακάμπτοντας τη δυτική παρυφή του αυτοκρατορικού προστώου. Παρά τη συνακόλουθη εγκατάλειψη των κτιρίων του ιερού, ο ναός συνέχισε να παίζει σημαίνοντα ρόλο στη θρησκευτική ζωή της πόλης, τουλάχιστον μέχρι το τέλος του αιώνα.

New investigations south of the Western Baths at Cos led to a re-examination of the remains brought to light between 1936 and 1940. The area is occupied by structures attributable to several building phases from the Hellenistic up to the Christian period; in particular, the Hellenistic and Imperial remains originally interpreted as private dwellings could, instead, be interpreted differently. Inter alia the identification of a Hellenistic Doric stoa, associated with a large building opening out to a courtyard, and the presence of a temple to the north, near the plateia, lead to the conclusion that all the structures can be attributed to a Hellenistic sanctuary located near the entry of the cardo into the plateia, thus constituting a counterpoint to the Agora in close connection with the athletic and agonistic complexes of the western part of the city. In the Imperial age the complex was altered, while maintaining its functions. Around the mid-3rd century AD the plateia was transformed into a colonnaded street determining the interruption of the cardo and the resulting deviation of the carriage route that branches off from the cardotowards the southwest, bypassing the western edge of the Imperial porch. Notwithstanding the consequent abandonment of the sanctuary buildings, the temple continued to play an important role in the religious life of the polis, at least until the end of the century.